Z nauką języków innych narodów jest jak z nauką gry na skrzypcach – trzeba sporo się napracować, wyróżniać się nieziemską cierpliwością, a z mozołem osiągnięte rezultaty błyskawicznie idą w zapomnienie, jeśli tylko przestaje się ćwiczyć nabyte umiejętności. Dlatego chłopczyk, który uczył się w dzieciństwie w szkole muzycznej bądź językowej, a potem już więcej nie miał w ręce gitary i nie posługiwał się każdego dnia językiem angielskim, ten jako dojrzały facet jest zmuszony rozpocząć naukę prawie od zera, oczywiście, o ile wymaga tego dana sytuacja życiowa.